Ik denk aan je
en je verschijnt
voor mijn geestesoog
er zijn nog zo veel woorden
die we niet hebben gedeeld
ze zitten in m'n hart
in elke vezel van m'n lijf
kon ik maar terug
naar de tijd
dat we elkaar nog hoorden
dan zou ik gillen: BLIJF
nu spreken we zonder geluid
klanken zijn van hen
die zijn gebleven
daar waar jij bent
word je door stilte omgeven
Liesbeth Goderie