0
Terug naar overzicht

Rouwverwerking bij het verlies van je partner

09/05/2024
Redactie
Delen:
partner

Een partner verliezen waarmee je lief en leed deelde, is een grote klap, ongeacht je leeftijd. Na het overlijden van je partner ontstaat er een leegte die door niets of niemand valt op te vullen. Hierdoor kun je in een gat vallen en je eenzaam voelen. De dagelijkse dingen die jullie samen deden, zijn nu slechts herinneringen en je moet je aanpassen aan alle veranderingen die hierbij komen kijken. Om je te steunen, geven we je enkele tips mee die je misschien helpen.

Rouwverwerking bij het verlies van je partner

Rouwverwerking bij het verlies van je partner op jonge leeftijd

Op jonge leeftijd sta je nog midden in het leven. Je hebt bepaalde doelen voor ogen en jullie waren misschien volop jullie toekomst samen aan het uitstippelen. Verlies je je partner op jonge leeftijd dan moet je veel verwachtingen bijstellen. In deze fase van je leven is het moeilijk om met rouw om te gaan. Misschien krijg je zelfs het gevoel dat je in een soort identiteitscrisis terechtkomt. Al jullie toekomstdromen vallen weg. Je moet jezelf als het ware opnieuw uitvinden. Neem vooral de tijd om jezelf te herontdekken. Dit kan een moeilijk proces zijn waar je de hulp van een professional bij kunt gebruiken. 

Rouwverwerking bij het verlies van je partner op latere leeftijd

Verlies je je partner op oudere leeftijd? Dan kunnen er andere dingen in je leven spelen dan die hierboven beschreven staan. Misschien waren jullie al heel lang een koppel en hebben jullie samen (klein)kinderen. Als je er na al die jaren ineens alleen voor komt te staan, kun je overvallen worden door eenzaamheid. Je hebt samen veel doorstaan en beleefd en nu moet je de dagen, maanden en jaren zonder je partner vullen. Sommige mensen komen hierdoor soms in een depressie terecht en verliezen de zin van het leven. Dit is heel begrijpelijk. Het gemis is groot. Het delen van je gevoelens en ervaringen met lotgenoten kan helpen. Soms gebeurt het dat oudere mensen het moeilijker vinden om over hun gevoelens te praten dan jongere personen. Ook in dit geval kan rouwbegeleiding een goede uitkomst bieden om de zin van het leven weer op te pakken.

Dingen die veranderen wanneer je partner overlijdt en enkele tips

Er zijn vele factoren waarmee je rekening kunt houden als je partner overlijdt. Wij lichten de belangrijkste toe en geven enkele tips mee:

Een andere realiteit

Ontkenning komt vaak voor na het verlies van een dierbare. Je wilt niet geloven dat je door moet gaan zonder je geliefde. Door jezelf in de realiteit te plaatsen en met de nodige begeleiding kun je leren om het verlies onder ogen te komen. Dit kan bijvoorbeeld door een brief te schrijven aan je dierbare. Schrijf over het overlijden, al je gevoelens en het gemis. Maar ook over de herinneringen en alle mooie dingen die jullie samen hebben meegemaakt.

Door je gevoelens en ervaringen neer te schrijven, geef je jezelf de ruimte om de situatie te 'accepteren'. Voortaan zul je bepaalde dingen alleen moeten doen. Natuurlijk mag je je verdriet toelaten, maar het is ook belangrijk om niet alleen met het verdriet thuis te zitten. Ga naar buiten, kom in beweging en probeer onder de mensen te blijven. Het kan je zelfs enorm goed doen om alleen op vakantie te gaan om jezelf te herontdekken.

Alles gaat door

In eerste instantie moet je alles weer even op een rijtje krijgen en probeer je jezelf zo goed mogelijk staande te houden. Tegelijkertijd gaat het leven ook gewoon verder. Alles gaat door, de tijd staat niet stil. In het begin krijg je veel aandacht van de mensen om je heen. Houd er rekening mee dat dit na enige tijd kan afnemen. Minder telefoontjes en minder bezoek. Het kan helpen om een ritme te creëren voor jezelf. Hoe moeilijk dit ook is, probeer op bepaalde dagen en tijden activiteiten in te plannen. Simpele dingen als eten op een bepaald tijdstip of dagelijks een wandeling maken, kunnen al helpen.

Spullen van je partner

Eén van de lastigste dingen na het overlijden van je partner is het opruimen van zijn of haar spullen. Zijn of haar kleren hangen nog in de kast. Zijn of haar shampoo staat nog in de badkamer en zijn vaste tas op het aanrecht. Je komt overal spullen tegen die je doen denken aan je partner. Soms bieden ze troost, maar ze kunnen je misschien ook verdrietig maken. Daarom kan het opruimen van de spullen ook helpen bij de rouwverwerking. Doe dit wanneer je er klaar voor bent en neem vooral je tijd. Lees hier wat je kunt doen met de spullen van een overleden dierbare.

Delen:

Reacties (19)

Reactie van Dick op 30 dec 2024, 03:25
"Hoi Mijn vrouw is 9 oktober 2024 overleden door de gevolgen van kanker. een week na de eerste chemotherapie. Ging het slecht met haar.heb 112 gebeld. én Ze werdt met grote spoed naar ziekenhuis gebracht. Waar ze 2 uur later overleed.aan de gevolgen van Longontsteking èn bloedvergiftiging. We zijn er nog steeds kapot van én we missen haar heel erg."
Reactie van Jess op 23 nov 2024, 18:16
"Ik heb 2 dagen geleden mijn maatje verloren. Eigenlijk was hij meer dan mijn maatje, maar omdat ik hem niet wou verliezen in mijn leven durfde ik niet verder te gaan. Ik wou me voor de volle 100% aan hem kunnen geven want dat verdiende hij. Enkele weken geleden maakte ik hem dan ook duidelijk dat hij me wat tijd moest geven zodat ik eerst tot mezelf kon komen, vooraleer we een volgende stap zetten. In zijn hoofd zag hij zijn hele toekomst al voor zich met mij en dat maakte hem zo mooi want ondanks het feit dat hij al verder wou en ik nog niet, gaf hij mij toch de tijd en ademruimte. Nu kwam plots 2 dagen geleden dat hij na een stomme plotselinge val een hersenbloeding heeft gekregen en het niet heeft gehaald. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken toen ik het nieuws vernam. Was ik er nog maar geweest, dan was dit waarschijnlijk niet gebeurd. Het leven is zo oneerlijk. We zijn beide 32 jaar en hadden dus nog een heel leven voor ons. Hij was mijn steun en toeverlaat en ik weet niet hoe en of ik wel zonder hem verder kan. Ik krijg heel veel steun van zijn ouders die op dit moment door dezelfde nachtmerrie gaan. Het enige wat ik wil is bij hem zijn. Ik heb zoveel spijt dat ik de afgelopen weken niet aan mezelf durfde toegeven hoe graag ik hem wel zag en hoe vaak ik ook aan die toekomst samen met hem dacht. Ik weet dat ik me moet herpakken, maar ik heb geen flauw idee hoe!? 6 jaar geleden ben ik ook plots op 2 dagen tijd mijn vader verloren. Hij was niet ziek, maar kreeg een beroerte en nadien een hersenbloeding (net zoals nu het geval bij mijn vriend). De eerste week na het overlijden van mijn vader werd ik geleefd, maar ik kreeg heel veel steun van mijn toenmalige partner. Hij was er dag en nacht voor mij en hij kon echt naar mij luisteren. Hij heeft me er toen echt door geholpen. Als ik nu met iets zat, dan was mijn maatje er voor mij en nu is hij er niet meer .."
Reactie van JorisV op 6 nov 2024, 12:55
"Alles gaat door NAAST je leven, maar je eigen leven gaat zeker niet door als voorheen. Mijn liefste is nu 9 en een halve maand geleden gestorven, en mijn leven is niet meer hetzelfde. Het ergste is dat iemand tegen me zei "ik ken wel meer mensen die hun partner verloren". Voor mij een bewijs dat de man niet weet wat liefde is. Ik hou me vast aan de herinneringen maar ik zou eigenlijk veel liever zelf ook sterven."
Reactie van Annette Timmer op 2 nov 2024, 20:11
"Mijn man is 2 en half jaar overleden. Hij woonde in een verpleeghuis het laatste jaar. Dat omdat hij een spierziekte had. Maar daaraan is hij niet overleden. Maar aan complicaties door een val. Ik ben s nachts in het ziekenhuis geweest op de spoedeisende hulp. Hij was in shock geraakt maar werdt terug gehaald. We hebben nog gepraat heel normaal. Ik heb hem nog in gestopt en zn voeten goed in gepakt hij had het zo koud. Om 7.30 uur mocht hij naar een kamer Heb zijn hand terwijl ze hem wegreden nog even vast gepakt en geroepen dat ik s middags met onze dochter zou komen. Om 11.00 werden we door het ziekenhuis gebeld dat we snel moesten komen. Toen we arriveerden was hij al gestorven. Ik voel me zo alleen. Heb nog zoveel slechte dagen. Wij waren 45 jaar samen. Een groot deel van mij leven is met hem meegaan Ik mis het samen zijn zo erg. Wetend dat ik alleen door moet breekt mijn hart .ik weet dat ik door moet Neem deel aan het gewone sociale leven Maar wat voel ik me tussen iedereen alleen"
Reactie van Gerarda DeKeye op 23 okt 2024, 23:05
"Mijn man is nu 2 jaar geleden overleden ik ween nog steeds elke dag mu weer ik zag vandaag op vtm nieuws je kan een brief schrijven maar ik ben de naam kwijt en je stuurd die brief daar naar toe en je krijgt een tekening terug hoe je het van je af kan zetten zou het graag proberen maar hoe was de naam ook weer Gerarda DeKeye"
Reactie van René op 8 okt 2024, 18:40
"Mijn vrouw Anne is op 12 juli overleden. Zij was heel lang ziek. Zij leed aan Lewy-Body-dementie. Op het laatst kon zij niet meer staan of lopen en was ook steeds verwarder en dacht regelmatig dat ze niet in haar eigen huis was. Alhoewel ik de indruk heb dat ik wel de goede dingen doe en me niet opsluit vind ik de pijn steeds erger worden. Daarbij ben ik net ook aan mijn rug geopereerd. Door het vele tillen van mijn vrouw heb ik een hernia gekregen. Ik kan op dit moment dus niet werken waardoor de leegte erg groot is."
Reactie van Melis Gaby op 22 aug 2024, 17:17
"Mijn man is 2 weken geleden overleden aan kanker, ik mis hem enorm. Eigenlijk wil ik ook niet meer leven wij deden alles samen. Ik voel zo'n leegte en ik voel mij zo alleen"
Reactie van Ria van der Ham-Ruis op 15 jul 2024, 12:42
"Ik ben 28 mei mijn vrouw abrupt verloren, ze was net een paar dgn met vervroegd pensioen. Het was nu onze tijd, lekker weg met onze trots de camper. Dus we waren net 2 dgn op een camping, overdag prachtig weer en gezellig een plaatsje bezocht,wat fantastisch was. Daar we beide door knie en heupprotheses niet echt goed ter been zijn hebben we het toch maar geflikt en heel wat afgelopen. S'avonds werd het weer slechter en om een uur of tien zouden we naar het sanitairgebouw gaan, en toen we buiten waren en ik iets voor haar stond met rug ernaar toe, hoorde ik een plof en toen begon de horrorfilm, ze was gevallen en haar onderbeen stond gedraaid, ik direct 112 bellen en gegild over de camping voor hulp. Ze bloede flink want ze had haar been zelf nog recht gezet. Bleek ader geraakt. Maar de doodsoorzaak was angst en shock...ze was zo bang en benauwd...en we waren 12 jaar samen waarvan bijna 9 getrouwd. We kende elkaar al 49 jaar. Beide een huwelijk gehad met kinderen zij 3 ik 5 waarvan 1 verloren. Maar altijd vrienden gebleven tot kinderen kwamen eerste 2 jaar..toen ongv 20 jaar kaartjes tot MSN kwam en ik na 20 jaar bij haar op bezoek kwam wat zo verder ging of er geen 20 jaar tussen zat. Na ongeveer 5 jaar overleed mijn man. En 2 jaar later ging zij scheiden. En vonden wij elkaar in de liefde..en heel wat meegemaakt samen...en ik in 2015 mijn huisje verkocht oon Groningen en bij haar in getrokken, want haar ex-man woonde ergens anders. En nu zit ik hier zonder mijn grote liefde we hadden zoveel plannen met onze camper. Ik ben nu heel groot stuk van mezelf kwijt. Alles is voorbij. En is mijn leven ook gestopt op 28 mei 😭😭😭💔😭😭"
Reactie van Nel op 8 jul 2024, 14:43
"Cora ik ben nu 1 jaar geleden plotseling mijn geweldige man verloren. Ik woon in nh -ga vaak even naar het strand in Bergen . Misschien een keer koffiedrinken ?"
Reactie van Hannie Hermsen op 12 jun 2024, 23:02
"Mijn man is 2 jaar gekeden binnen 2 weken overleden aan acute leukemie.71 jaar.kerngezond.al 6 jaar genoten we van pensioen na een leven hard werken.kleinkinderen,samen al 51 jaar.vergroeid tot 1 persoon.ik kan het niet aanvaarden.zomaar weg!de dood is verschrikkelijk.het lukt mij nog niet dit te aanvaarden.ben ziek van hem missen.mijn alles"
Reactie van Arlette op 6 jun 2024, 17:40
"Mijn man nu een jaar overleden aan hartstilstand stond naast hem toen het gebeurde zelf reanimatie begonnen, ik ween heel veel kan het niet plaatsen en toch zijn er die tegen mij durven zeggen wat ik moet doen , die voelen niet wat een pijn ik voel in mijn hart waren 53 jaar getrouwd en juist 14 dagen in ons nieuwe appartement overleden in Tenerife heb mijn man niet meer kunnen zien niet ginder en niet meer hier wat heb ik verdriet ook zijn kleding maar dan ook niks doe ik weg wie mij zegt dat ik dat moet doen wijs ik de deur ik ben mijn geliefde en mijn geluk kwijt 😢😢😢"
Reactie van Cora op 31 mei 2024, 13:26
"Mijn man is 2 jaar geleden overleden aan hersenbloeding ,in 1 dag weg, na 30 mooie jaren samen Kan er nog zo slecht mee omgaan Ik ben nu 71 jaar woon in bergen nh Zou fijn zijn om contact te hebben met mensen die hun partner hebben verloren"
Reactie van Lydia S.P. op 13 mei 2024, 22:57
"Mijn lieve echtgenoot is vorig jaar in mei overleden aan kanker, 4 maanden eerder kregen we het vreselijk nieuws, helaas heeft de chemotherapie niets geholpen, in tegendeel, hij ging eens zo snel achteruit. Hij was 66, nog veel te jong. Hij IS zo lief en knap, een prachtige echtgenoot en kameraad. De liefde van mijn leven. Ik weet heel zeker dat ik NOOIT een nieuwe relatie zal beginnen, mijn echtgenoot is onvervangbaar, mijn hart is bij hem voor altijd. Wat zijn kleding en spullen betreft. Alles blijft zoals het is in ons appartement dat we samen hebben gekocht en ingericht, en waar zo veel mooie herinneringen ronddwalen. Voor sommige mensen klinkt het misschien absurd, maar ik wil mijn echtgenoot het gevoel geven dat dit zijn thuis blijft. ik heb wel een paar kledingstukken en spulletjes weggegeven, maar dan enkel aan mensen die ons beiden zeer dierbaar zijn, oa onze dochter en kleindochter, en enkele familieleden. Sinds zijn overlijden ween ik, letterlijk, elke dag, ik kan het nog steeds niet aanvaarden, en zit met zoveel verdriet, boosheid naar bepaalde artsen toe, en ook spijt voor alles wat ik niet meer heb kunnen zeggen tegen mijn echtgenoot. Ik hou me vast aan het moment dat we ooit terug samen zullen zijn. Veel sterkte voor iedereen hier aanwezig."
Reactie van Sheila op 1 mei 2024, 18:17
"Ik sluit me er ook bij aan mijn partner is 1 april overleden en ik kom er niet over heen zoveel verdriet en pijn. Het was ook heel plotseling een hartstilstand uur van te voren waren we nog samen. Ik mis hem zo erg. Het is natuurlijk nog niet heel lang geleden maar we waren dagelijks samen. En hebben de laatste 4 jaar van zijn leven zoveel samen gedaan."
Reactie van Douwine op 5 feb 2024, 13:34
"Ook met jou, Kelly, ben ik het helemaal eens"
Reactie van Kelly op 2 feb 2024, 16:35
"Ik hrb het met je eens ik zal nooit nog verliefd willen worden want wat ik had was puur ware liefde"
Reactie van Douwine op 30 nov 2023, 17:14
"Beste Marc, zes maanden geleden mijn allerliefste verloren. Ik sluit me helemaal aan bij wat jij schrijft!"
Reactie van Dirk Holvoet op 25 okt 2023, 09:16
"Het geeft me een ruggesteuntje, moed bij het lezen van dit artikel … mijn lieve vrouw is één maand geleden overleden 63 j …"
Reactie van Marc Hofmans op 2 okt 2023, 20:56
"Alles gaat door inderdaad, maar op welke manier.Opnieuw verliefd worden is misschien een psychologische benadering, maar misschien eerst zelf een partner verliezen en begrijpen waar men echt in terecht komt, voordat men dergelijke praat tracht aan de man te brengen op basis van studies van horen zeggen. Plotseling alleen zijn is verschrikkelijk, maar eeuwige liefde verlegt heel wat grenzen. En wat de spulletjes van de overledene betreft, wat is er mis mee dit te behouden. Ik weet dat mijn vrouwtje er niet meer is, maar wil daarvoor niet zeggen dat haar spullen weg moeten in het huis waar wij samen voor gespaard hebben, samen voor gezorgd hebben. Men mag dit weg doen de dag dat ik er niet meer zal zijn."

Reactie plaatsen

RememberMe

Voor een afscheid met een gekleurd randje