Onlangs bezocht ik als uitvaartconsulent een ouder echtpaar in Rotterdam. Zij wilden graag hun uitvaartwensen bespreken en die vastleggen op papier.
Toen ik bij hen binnenkwam heerste er een serene rust en zowel meneer als mevrouw waren erg gespannen. Zij wilden gelijk beginnen met alles wat ze wel en niet wilden bij hun uitvaart. Toen heb ik ze eerst gerustgesteld, ze verteld dat ik alle tijd had en dat we straks aan de hand van een lijst alle punten die zij van belang achtten, zouden doornemen.
Belangrijk om over de dood te spreken
In het kort vertelde ik dat ik dit werk als vrijwilliger doe, aangezien ik het heel belangrijk vind dat er over de dood word gesproken en dat eventuele wensen worden vastgelegd, zodat nabestaanden op de hoogte zijn en weten wat de persoon in kwestie gewild zou hebben. Er zijn ontzettend veel mogelijkheden waarbij ik ook suggesties en/of ideeën kan aandragen. Hierbij heb ik een aantal praktijkvoorbeelden aangehaald.
Bij beiden merkte je meteen dat er meer en meer ontspanning kwam. Zij begonnen enkele anekdotes te vertellen over de ervaringen die zij met de dood hadden gehad, zoals het overlijden van hun ouders. Ook vertelde meneer dat hij nog altijd een trouw supporter was van voetbalclub Sparta uit Rotterdam.
Geen zin in 'lijkie kijken'
Langzamerhand gingen wij over tot het bespreken van hun uitvaartwensen. Meneer gaf direct aan, als door een wesp gestoken, dat hij onder geen enkele voorwaarde een dienst in het crematorium wilde. Hij vond dat altijd een zeer naargeestig gebeuren. Ook wilde hij absoluut niet in een open kist worden opgebaard. Hij had er geen zin in dat iedereen “lijkie ging kijken”.
Mij schoot gelijk een mooi voorstel te binnen. Ik had genoteerd dat meneer na zijn overlijden gecremeerd wilde worden. Hij wilde geen opbaring en ook geen dienst in het crematorium.
Hierop heb ik het volgende voorstel gedaan: na overlijden overbrenging naar de koeling van het crematorium. De uitvaartdienst zou worden gehouden op het Kasteel van vv. Sparta in Rotterdam, indien daar gelegenheid voor zou zijn, waarbij de kist met hem erin ook in de zaal zou staan. Belangstellenden zouden worden uitgenodigd en na de uitvaartdienst zou er gelegenheid zijn om de familie te condoleren.
De wensen vastgelegd
Meneer vond dit een geweldig idee en ook zijn echtgenote vond dit een mooi gebaar. Hij vroeg of het mogelijk was dat zijn kist zou worden bedekt met een Sparta shirt en of er een “scheidsrechter” na de condoleance een rode kaart omhoog wilde houden. Dit ten teken dat hij dan kon vertrekken met de rouwauto en in het bijzijn van zijn familie naar het crematorium. Daar aangekomen zou de familie meelopen tot de deur en hem daar achterlaten bij de medewerkers van het crematorium. Deze wens heb ik ook genoteerd bij zijn uitvaartwensen. Dit is dan een zogenaamde stille crematie zonder dienst in het crematorium.
Mevrouw wilde een standaard crematie in het crematorium met afscheidsdienst. Na dat ik alles had genoteerd werd ik heel hartelijk bedankt door het echtpaar. Zij waren ontzettend blij en dankbaar dat dit voor hen zwaar beladen onderwerp toch enigszins luchtig was besproken. De wensen zijn hen later op papier toegezonden en heb aangegeven deze ook met hun kinderen te delen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit artikel.